Zgodnie z przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego, czyli alimenty mogą ulec obniżeniu. Do stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków uzasadniająca obniżenie alimentów sąd weźmie pod uwagę to, czy po wydaniu ostatniego orzeczenia dotyczącego wysokości alimentów, które ma ulec zmianie, nastąpiła istotna zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Alimenty mogą zostać obniżone zazwyczaj wówczas, gdy w sposób istotny zmniejszyły się możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych lub te możliwości ustały całkowicie, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie kwoty ustalonej we wcześniejszym orzeczeniu. W wypadku istotnego zmniejszenia się możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego i równoczesnego istotnego zwiększenia się zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, powództwo o obniżenie alimentów będzie mogło zostać uwzględnione jedynie wtedy, gdy zmiana w zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego jest znaczniejsza. Zmianą stosunków uzasadniająca obniżenie alimentów to taka zmiana, która ma charakter trwały. W związku z tym jeśli mamy do czynienia z przerwą w zatrudnieniu bo np. osoba wnosząca o obniżenie alimentów została zwolniona z pracy z przyczyn od niej niezależnych, i ma jednocześnie możliwość podjęcia wkrótce innej pracy, to wówczas zazwyczaj brak będzie podstaw do uwzględnienia powództwa o obniżenie alimentów z powodu samej przerwy w zatrudnieniu. W takiej sytuacji nie ma powodów, aby alimenty uległy zmianie. Czytając powyższe łatwo zauważyć, że o tym czy alimenty zostaną obniżone decydują powody takie same jak w przypadku ustalania alimentów, czyli zależeć to będzie od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, ale także od ISTOTNEJ zmiany któregoś z tych elementów. Podstawą powództwa o obniżenie alimentów może być tylko zmiana stosunków, która nastąpiła nie wcześniej niż po uprawomocnieniu się wyroku zasądzającego alimenty. Chodzi tu również o te „stosunki”, które zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym stanowiły podstawę ustalenia, że dziecko znajduje się w sytuacji uprawniającej je do żądania alimentów od rodzica, i to w przyjętej w wyroku wysokości. Po raz kolejny sąd będzie sprawdzał czy nadal istnieje niemożność samodzielnego utrzymania się przez dziecko i jest brak dochodów z majątku dziecka wystarczających na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. W postępowaniu cywilnym o alimenty będzie również badany wkład osobisty w starania rodzica o utrzymanie i wychowanie dziecka. Zmiana tych stosunków może uzasadniać odpowiednią zmianę orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Czy rodzic ma kontakt z dzieckiem, jak ten kontakt z dzieckiem wygląda, co się zmieniło w zakresie kontaktów z dzieckiem od czasu ostatniego ustalania wysokości alimentów, czy rodzic zobowiązany przekazuje dziecku jakieś rzeczy materialne ponad, czy tylko przekazuje pieniądze. Pozew o obniżenie alimentów powinien odpowiadać warunkom przewidzianym dla pozwu. Sądem właściwym rzeczowo do rozpoznania sprawy o obniżenie alimentów jest sąd rejonowy, sąd pierwszej instancji, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania. Osobą legitymowaną do wystąpienia z powództwem o obniżenie alimentów jest zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych. Wartość przedmiotu sporu określaną w pozwie o obniżenie alimentów i od której zależy wysokość opłaty sądowej stanowi różnica pomiędzy dotychczasową wysokością raty alimentacyjnej a dochodzoną wysokością takiej raty w skali roku. Od wyroku wydanego w sprawie o obniżenie alimentów przysługuje apelacja do sądu okręgowego. Adwokat wskazuje, że jeżeli rodzic np. pełnoletniego dziecka uzna, że nie ma już obowiązku alimentowania względem dziecka, to zasadniczo nie może zaprzestać płacenia samowolnie. Powinien wystąpić do sądu o zwolnienie z obowiązku alimentacyjnego. Jeżeli celem powództwa jest całkowite zniesienie obowiązku alimentacyjnego, wówczas można złożyć w sądzie rejonowym pozew o ustalenie nieistnienia obowiązku alimentacyjnego. W takim procesie należy wykazać, udowodnić, że dziecko może utrzymać się już samodzielnie. Należy udowodnić Adwokat zwraca uwagę, że zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą kontradyktoryjności sąd nie ma obowiązku zarządzania dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron zawartych w pozwie lub odpowiedzi na pozew i wykrycia środków dowodowych pozwalających na udowodnienie racji powoda lub pozwanego, ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzania z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Należy mieć świadomość, że to strona jest obowiązana wskazać dowody dla stwierdzenia faktów i musi liczyć się z negatywnymi konsekwencjami nieudowodnienia. Należy pamiętać, że zgodnie z art. 6 Kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, a według art. 232 Kodeksu postępowania cywilnego strona w postępowaniu sądowym zobowiązana jest wskazywać fakty, oraz dowody na potwierdzenie swoich twierdzeń.Podwyższenia lub obniżenia alimentów można żądać w razie zmiany stosunków. Stanowi o tym art. 138 k.r.o. Jeżeli zatem zmieniły się możliwości zarobkowe lub majątkowe małżonka płacącego alimenty bądź zwiększyły usprawiedliwione potrzeby tego z małżonków, który alimenty otrzymuje, można wnosić o zmianę orzeczenia sądu. Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka reguluje art. 133 §1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej: Od czego zależy wysokość alimentów Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 §1 Ustalona kwota świadczeń alimentacyjnych może jednak ulegać zmianom, opartym na uzasadnionych podstawach. Kiedy można żądać zmiany wysokości alimentów Zgodnie z art. 138 w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Oznacza to, że można żądać podwyższenia, obniżenia lub wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego. Przedmiotem niniejszego omówienia będzie obniżenie kwoty świadczeń alimentacyjnych. Zmiana stosunków Należy najpierw wyjaśnić, co kryje się pod pojęciem „zmiany stosunków”. Sposób rozumienia tego pojęcia wynika z bogatego orzecznictwa. I tak, „przez zmianę stosunków rozumieć należy wszelkie modyfikacje w statusie ekonomicznym stron mające wpływ zarówno na zwiększenie, jak i na zmniejszenie, zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zwiększenie lub zmniejszenie zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego” (SO w Olsztynie z dnia sygn. VI RCa 94/19). Dalej, jak wynika z innego orzeczenia SO w Olsztynie z dnia (sygn. akt VI RCa 121/19), „Przez „zmianę stosunków” z art. 138 KRO należy rozumieć zmianę okoliczności istotnych z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i zakresu świadczeń alimentacyjnych. Zatem nie każda zmiana w życiu obowiązanego czy uprawnionego do alimentów będzie podstawą do zmiany orzeczenie alimentacyjnego, w szczególności jeśli nie mają charakteru trwałego, zasadniczego i nie wyczerpują przesłanek, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego. Ustalenie wystąpienia „zmiany stosunków” oraz jej wpływu na wysokość świadczeń alimentacyjnych należnych uprawnionemu, wymaga porównania stanu istniejącego w chwili orzekania o alimentach lub zawierania umowy dotyczącej alimentów ze stanem istniejącym w czasie rozpoznawania powództwa wytoczonego na podstawie art. 138 KRO (…)”. Czego może dotyczyć zmiana? Istotność zmiany stosunków podlega ocenie sądu w danej sprawie. Zmiana ta może dotyczyć zarówno zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych, jak i do nich uprawnionego. Okoliczności uzasadniających zmianę w wysokości obowiązku alimentacyjnego jest wiele. Przykładowo, wnosząc pozew o obniżenie alimentów, powód (zobowiązany do alimentacji) może powoływać się na zmniejszenie jego możliwości zarobkowych, spowodowanych wypadkiem, chorobą, kosztownym leczeniem czy utratą pracy, jak również może wskazywać na obniżenie wydatków na osobę uprawnioną do świadczeń alimentacyjnych, otrzymanie przez nią wartościowego spadku/darowizny czy podjęcie przez nią pracy (np. stała dodatkowa praca studenta), etc. Warto wskazać, że „nie stanowi uzasadnienia do obniżenia obowiązku alimentacyjnego względem pozwanego fakt zwiększenia się wydatków ponoszonych przez zobowiązanego na drugie swoje dorastające dziecko” (SO w Olsztynie z dnia r., sygn. VI RCa 121/19). Zmiana wysokości zarobków a obniżenie alimentów Zgodnie z orzeczeniem SO w Olsztynie z dnia r. (sygn. akt VI RCa 72/19, Legalis): „Zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczają usprawiedliwione potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Nie oznacza to, iż każda zmiana w zarobkach zobowiązanego będzie uzasadniała zmianę zakresu alimentacji. Tylko zmiana wysokości zarobków na skutek istotnej zmiany możliwości zarobkowych może być podstawą do zmiany wysokości świadczenia alimentacyjnego. (…)”. Pozew o obniżenie alimentów Pozew o obniżenie alimentów należy złożyć do wydziału rodzinnego właściwego sądu rejonowego. Jak wynika z orzecznictwa „żądanie zmiany wysokości świadczeń alimentacyjnych jest roszczeniem alimentacyjnym w rozumieniu art. 32 KPC” (uchwała SN z sygn. III CZP 24/91), zatem powództwo o obniżenie alimentów wytoczyć można według miejsca zamieszkania osoby uprawnionej. Od pozwu o obniżenie alimentów pobiera się opłatę stałą ustaloną według wartości przedmiotu sporu, zgodnie z art. 13 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (dalej: Wartość przedmiotu sporu (wps) w niniejszym przypadku stanowi różnica między zasądzoną wcześniej kwotą alimentów a żądaną przez powoda ich obniżką za 12 miesięcy. Innymi słowy – aby obliczyć wps należy od dotychczasowej miesięcznej kwoty alimentów odjąć żądaną przez powoda miesięczną kwotę. Uzyskaną różnicę należy pomnożyć przez 12 miesięcy. Tak obliczony wps pozwala ustalić wysokość opłaty sądowej od pozwu. Strona pozwana w sprawie o obniżenie alimentów nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych (art. 96 ust. 1 pkt 2 Co jest podstawą prawną powództwa o obniżenie alimentów? Należy pamiętać, że „podstawą powództwa z art. 138 KRO może być tylko zmiana stosunków, która nastąpiła nie wcześniej niż po uprawomocnieniu się wyroku zasądzającego alimenty” (wyrok SN z sygn. I CKN 274/99). Autorem tekstu jest Anna Łapka.
Nie jest od oceniania, czy dziecko powinno chodzić w butach za 50 zł, czy za 300. Tymczasem sądy nie robią nic lub niewiele. Nawet gdy powód dostarcza niepodważalnych dowodów, że jest inaczej niż pozwany/a to przedstawia. "Alimenty mają pokryć faktyczne miesięczne koszty utrzymania dziecka" I tak, i nie.
Jak nie płacić alimentów, czyli o sposobach alimenciarzy Jak nie płacić alimentów? To pytanie często słyszą prawnicy od rodziców, którzy szukają sposobów, by nie włączać się w finansowe utrzymanie własnego dziecka. Alimenciarze szukają porad również na forach internetowych. Często je znajdują od innych osób w podobnej sytuacji. Jakie pomysły najczęściej realizują, by nie płacić alimentów? Słowo "alimenty" pochodzi z łaciny i znaczy "pokarm" - od "alere", czyli "karmić". I taka ma też być ich funkcja: do świadczenia obowiązku alimentacyjnego zobowiązany jest rodzic wobec dziecka, które nie może jeszcze utrzymywać się samodzielnie. Aż do ukończenia przez nie 18. roku życia pieniądze przyjmuje w jego imieniu drugi rodzic. Po przekroczeniu progu dorosłości młody człowiek otrzymuje już alimenty bezpośrednio - jeśli tylko kontynuuje naukę w systemie dziennym, jednak nie dłużej niż do ukończenia 25. roku życia. Tak to wygląda w teorii, jednak praktyka jest nierzadko zupełnie inna. Niemało jest rodziców, zwłaszcza ojców (96 procent alimenciarzy to właśnie mężczyźni), którzy nie poczuwają się do obowiązku utrzymywania dziecka i szukają sposobów na to, jak nie płacić alimentów. A pomysłów jest naprawdę niemało. Czytaj również: Od lat czeka na alimenty - to już 170 tys zł! Jak odzyskać pieniądze na dzieci? Co zrobić, żeby zwiększyć alimenty? Radca prawny wyjaśnia Spis treściJak nie płacą alimentów? Ukrywają prawdziwe zarobkiPłacić dużo mniej niż należyWyjeżdżają za granicęStosują sztuczki prawne Historia miłości Wiśniewskiego i Mandaryny. Jakie płacił alimenty Jak nie płacą alimentów? Ukrywają prawdziwe zarobki Oszukiwanie w kwestii swoich rzeczywistych dochodów pozwoli znacznie obniżyć wysokość zasądzonych alimentów. Wystarczy, że dana osoba oficjalnie nie będzie nigdzie zatrudniona, a sąd weźmie to pod uwagę i orzeknie niższą kwotę niż w rzeczywistości mógłby zapłacić niechętny finansowemu wspieraniu dziecka rodzic. Łatwo jest też ukryć swoje zarobki, podpisując umowy na inne osoby. Kolejny sposób to praca całkowicie na czarno lub podzielenie pensji na dwie części: oficjalną - zawartą w umowie i nieoficjalną - płaconą do ręki. Na szczęście (dla dzieci alimenciarzy), w 2018 r. zmieniono przepisy tak, że obecnie pracodawcydopuszczającemu się takich praktyk grożą znaczne kary finansowe - nawet do 45 000 zł, jeśli wypłaca pracownikowi będącemu dłużnikiem alimentacyjnym wynagrodzenie wyższe niż wynika to z treści umowy o pracę i bez dokonania potrąceń na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych. Płacić dużo mniej niż należy Niektórzy alimenciarze, wiedząc, że za uporczywe niepłacenie alimentów mogą trafić do więzienia, decydują się płacić ich część. Często niewielką. Dzięki takiemu postępowaniu starają się sprawiać wrażenie rodziców, którym naprawdę zależy na utrzymywaniu dziecka, ale nie zawsze mają ku temu środki. Dają więc tyle, ile mogą, a że w rzeczywistości mogą więcej - nie wszyscy muszą o tym wiedzieć. - Wystarczy, że zapłacę 100 zł co jakiś czas i już wykazuję się dobrą wolą, która mnie ratuje przed więzieniem. Nie trzeba prawnika, wystarczy wejść na forum i zagadać. Od płacenia za Marcinka się nie migam, ale jak całe alimenty idą na ciuszki i kosmetyki dla Jolki, no to ja, za przeproszeniem, żony utrzymywał nie będę - mówi cytowany przez Ewę Kaletę w jej artykule "Solidarność alimenciarzy" w "Gazecie Wyborczej" 38-letni Jarek, tata 6-letniego chłopca. Wyjeżdżają za granicę Za niepłacenie alimentów grozi grzywna, ograniczenie wolności lub jej pozbawienie do lat 2. Dlatego też część alimenciarzy decyduje się wyjechać za granicę. Tam ukrywają się nie tylko przed wymiarem sprawiedliwości, ale również pozostałą w kraju rodziną - w tym własnym dzieckiem - i czują się znacznie bezpieczniej. Co prawda minusem tego sposobu jest niemożność powrotu do Polski, ale wiszący nad takim rodzicem dług alimentacyjny skutecznie trzyma go na obczyźnie. - Od razu powiedziałem, że nie zapłacę ani złotówki. Jak będzie trzeba, to i z kraju wyjadę, i poza UE, i mnie nie znajdą. Na nie swoje nie dam. Nie chodzi o to, że to nie moje, bo biologicznie wyszło, że moje, ale ja go nie chciałem - wypowiada się we wspomnianym wyżej artykule Ewy Kalety w "Gazecie Wyborczej" 24-letni Piotrek, tata półtorarocznej Tereski. Czytaj również: 25 lat badań nad rozwodami - wniosek? „To najgorsza krzywda, jaką możecie wyrządzić dziecku” Poradnik dla samotnych mam - jak uzyskać pomoc, pieniądze i lokum? Stosują sztuczki prawne Osoby, które szukają sposobów na to, jak nie płacić alimentów, często znajdują odpowiednie możliwości w prawie. Takie przydają się zwłaszcza tym, którzy pozostają w związku małżeńskim. Według przepisów jednoczesne prowadzenie sprawy o rozwód i sprawy o alimenty nie jest możliwe, więc osoba pozwana o alimenty, która chce się od ewentualnego obowiązku alimentacyjnego uchylić, składa w sądzie wniosek o rozwód. Sąd alimentacyjny zostaje o tym poinformowany, natomiast osoba pozywająca jest zupełnie zaskoczona, gdy dowiaduje się, że będzie musiała poczekać jeszcze kilka miesięcy, nim rozpocznie się postępowanie rozwodowe. Inni dłużnicy wcale nie rozpaczają, że ich pensję zajmuje komornik, ponieważ później mogą się tłumaczyć z niepłacenia alimentów bądź żądać zmniejszenia zasądzonej kwoty właśnie dlatego, że... komornik wszedł im na pensję. Alimenciarzy cieszą też świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego, dzięki którym czują się zupełnie zwolnieni z obowiązku utrzymywania swojego dziecka. Niestety, nie każdej kobiecie takie świadczenia przysługują - obecnie tylko tym, w których rodzinach miesięczny dochód na jedną osobę nie przekracza 900 zł netto. Niektórzy mają również nadzieję, że odpowiedzią na pytanie, jak nie płacić alimentów, będzie zgoda na ograniczenie własnych praw rodzicielskich. Skoro mam mniejsze prawa - mogę mniej lub wcale nie płacić. Tak właśnie było w przypadku 19-letniej Asi - bo choć prawie wszyscy alimenciarze to mężczyźni, wśród dłużników alimentacyjnych w Polsce jest też ponad 2000 kobiet. Jak mówi mama 2-letniej Bernadetty w rozmowie z "Gazetą Wyborczą", nigdy dziecka mieć nie chciała i dlatego nie zamierza dokładać się do jego utrzymania: - Zamówiłam tabletki poronne przez internet, ale nie dotarły do mnie. Utopiłam 300 zł [...] Nienawidziłam brzucha, bandażowałam go, jak zaczął rosnąć, żeby nikt się nie pokapował [...] Gdybym wiedziała, że on [ojciec dziecka] mnie tak będzie cisnął, to bym wyczarowała tę kasę na aborcję. Ja nie czuję bycia matką, nie mam takiego instynktu - może za kilka lat będę miała i będę miała na to kasę? Napisałam mu SMS-a wczoraj: "Wyjeżdżam do Szkocji. Tam zarobię, dorosnę i może jak wrócę, to ogarnę to macierzyństwo i hajs.
Osoba chcąca zdobyć uprawnienia do posiadania broni w Polsce musi: Dalszy ciąg materiału pod wideo. Mieć ukończone 21 lat. Posiadać miejsce stałego pobytu w Polsce. Uzyskać orzeczenie lekarskie potwierdzające zdolność fizyczną i psychiczną do posługiwania się bronią. Być niekarana – nie może być skazana prawomocnymalimenty na dzieci Walka o alimenty nie jest sprawą łatwą ani przyjemną- zresztą jak każda sprawa o pieniądze. Czy w związku z tym powinniśmy od razu się poddać i odpuścić. Oczywiście, że nie. Drogi rodzicu pamiętaj, że rezygnując z walki o alimenty rezygnujesz z pieniędzy, które należą się Twojemu dziecku. W niniejszym artykule postaram się przybliżyć kilka podstawowych zasad, które ułatwią Ci walkę o alimenty na dzieci. Zasada nr 1. Mądry pozew o alimenty na dzieci. Pozew o alimenty jest pierwszym pismem, które sąd zobaczy w Twojej sprawie. Właśnie w tym momencie u sędziego zaczyna się budować obraz Twojej osoby i sytuacji, w której się znajdujesz. Pozew o alimenty jest jak pierwsze spotkanie z nowo poznaną osobą. Albo uda wam się od razu „polubić” albo będziesz musiał walczyć o względy swojego rozmówcy. Czy w takim wypadku warto ryzykować? Pamiętaj! Dobry i precyzyjny pozew o alimenty to już połowa sukcesu w walce o pieniądze dla Twoich dzieci. W dobrze sporządzonym pozwie o alimenty na dzieci powinieneś wskazać: jakie dochody uzyskuję osoba, od której domagasz się alimentów, Jeśli nie znasz dokładnej kwoty zawsze możesz podać kwotę szacunkową. Warto w tym miejscu zwrócić się do Sądu o zobowiązanie pozwanego do przedłożenia jego deklaracji podatkowych (jeśli masz przekonanie, że deklaracje są zgodne z rzeczywistością). jakie dochody Ty sam uzyskujesz z wykonywanej przez Ciebie pracy, Jeśli masz taką możliwość dołącz do pozwu zaświadczenie o swoich zarobkach. wydatki jakie wiążą się z wyżywieniem, utrzymaniem, wykształceniem, wychowaniem Twojego dziecka. W tym miejscy powinieneś podać nie tylko wydatki związane wyłącznie z osobą małoletniego (jedzenie, książki, leczenie) ale również koszty utrzymania domu/mieszkania, które „przypadają” na dziecko. Przykład: jeżeli w mieszkaniu, które zajmujesz mieszkasz Ty, Twoje dziecko oraz Twoja mama to w takim wypadku w pozwie powinieneś wskazać jako koszt utrzymania dziecka wartość 1/3 wszystkich rachunków. (Więcej na temat konstruowania pozwu o alimenty możesz przeczytać w artykule pt „Pozew o alimenty”oraz „Wniosek o alimenty-co może wpłynąć na jego skuteczność”) Zasada nr 2. Porządnie przygotuj się przed rozprawę. Jeżeli będziesz przesłuchiwany w sprawie o alimenty, to pamiętaj, żeby przed rozprawą jeszcze raz przeczytać sobie pozew (od momenty złożenia pozwu do momentu rozprawy często mija kilka miesięcy) i przypomnieć dlaczego żądasz takiej a nie innej kwoty. Ważne! Podczas Twojego przesłuchania Sąd nie tylko skoncentruje się na wydatkach na dziecko oraz zarobkach zobowiązanego do płacenia ale również rozważy Twoją możliwość uczestniczenia w kosztach utrzymania dzieci. Zgodnym z prawdą jest twierdzenie, że świadczenie alimentacyjne osoby, która opiekuje się na co dzień dzieckiem polega w głównej mierze na osobistych staraniach o jego wychowanie itd. Sąd, ustalając kwotę alimentów na dzieci, weźmie jednak pod uwagę osiągane przez Ciebie dochody ewentualnie Twoje MOŻLIWOŚCI ich uzyskiwania. Przykład: jeżeli Twoje dziecko ma już 7 lat i chodzi do szkoły, to według Sądu, jesteś w stanie w czasie kiedy Twoja pociecha jest w szkole, iść do pracy i zarobić jakąś kwotę na jego utrzymanie. Wiem, że bardzo często takie twierdzenie jest krzywdzące ze względu na ogrom zajęć domowych jakie wiążą się z jego prowadzeniem oraz obowiązków łączących się z prawdziwym wychowywanie dzieci ale sąd bywa nieugięty. Oczywiście nie można postawić prostego znaku równości pomiędzy wiekiem dziecka a obowiązkiem podjęcia pracy, ale przed przesłuchaniem musisz przygotować się na odparcie „ataku” także z tej strony. Zasada nr 3. Świadkowie- kogo powołać a kogo sobie odpuścić? Wskazując świadków, którzy mają zeznawać w sprawie Twojego dziecka wybierz osoby, które realnie mają w tej sprawie coś do powiedzenia. Oczywiście możesz jako świadka wskazać osobę, która widuje Ciebie i dziecko raz w roku na święta ale dużo rozmawiacie przez telefon, tylko co to wniesie do procesu? Ważne! Jako świadków w procesie o alimenty na dzieci wskazuj osoby, które „na własne oczy” obserwują ile wydajesz na małoletnich. Najlepszym dowodem w procesie o alimenty na dzieci są naoczni świadkowie, którzy potwierdzą przykładowo, że Twoje dzieci są na specjalnej diecie, uczestniczą na dodatkowe zajęcia, chodzą dwa razy w miesiącu do dentysty itp. Należy pamiętać, że wysokość ustalonych wyrokiem sądu lub ugodą alimentów może ulec zmianie. Doświadczenie w tym zakresie pokazuje, że raczej nikt dobrowolnie nie wyrazi zgody na obniżenie alimentów. Obniżenie alimentów wymaga zatem złożenia pozwu o obniżenie alimentów i przeprowadzenia rozprawy. Katarzyna Sudaj2014-12-01 05:59redaktor 05:59fot. belchonock / / ThinkstockNie każdy wie, że alimenty płaci się nie tylko na dzieci, ale czasami - po rozwodzie - także na rzecz byłego współmałżonka czy na rzecz swoich rodziców. W odpowiadamy na najczęstsze pytania dotyczące alimentów. Z danych KRD przygotowanych na prośbę wynika, że polscy dłużnicy alimentacyjni zalegają obecnie na kwotę ponad 4,6 mld zł. Zadłużenie to rośnie sukcesywnie od kilku lat, nawet o 695 mln rocznie (wzrost zadłużenia o 27 proc. z dnia 1 stycznia 2012 roku w stosunku do danych z początku 2011). Jak podaje Kornelia Hendżak, zastępca kierownika Departamentu PR z Krajowego Rejestru Długów Biuro Informacji Gospodarczej SA, średnia kwota, z jaką zalegają osoby wpisane za długi alimentacyjne to 27757,86 złotych. Dane Ministerstwa Sprawiedliwości za lata 2009-14 (pierwsze półrocze) pokazują, że w polskich sądach toczy się rocznie ok. 80-100 tys. spraw o alimenty, a w ich wyniku zasądza się świadczenia alimentacyjne na łączną kwotę 45-63 mln zł rocznie. Tylko w pierwszym półroczu 2014 r. ogólna wysokość zasądzonych alimentów przekroczyła 24,5 mln zł, a średnia wysokość świadczenia alimentacyjnego sięgnęła 685,40 zł. Prawomocne orzeczenia w sprawach o alimenty (sprawy) w I półroczu 2014 r. Rodzaje sprawo alimenty (z powództwa:) Ogółem Wysokość zasądzonych alimentów (ogólna kwota w złotych) Średnia wysokość zasądzonych alimentów w sprawie (kwota w złotych) Dzieci (w tym małoletnich) 32 368 22 760 916 703,20 Rodziców 672 394 143 586,50 Małżonków 518 334 143 645,10 Małżonków i ich dzieci 373 330 210 885,30 O ustalenie ojcostwa 1 518 627 436 413,30 Innych osób 429 142 458 332,10 Razem: 35 878 24 589 307 685,40 Źródło: Wydział Statystycznej Informacji Zarządczej, Departament Strategii i Deregulacji Ministerstwa Sprawiedliwości Natomiast Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej informuje, że udaje się ściągnąć zaledwie 7,9 proc. długów alimentacyjnych (stan z sierpnia 2014 roku). Wpływ na tak niską ściągalność alimentów może mieć niski zakres wiedzy na temat praw i obowiązków osób, którym przyznano takie świadczenia. Redakcja przygotowała kompleksowy poradnik na temat świadczeń alimentacyjnych. Kto komu płaci alimenty? Czy można odziedziczyć w spadku dług z tytułu niezapłaconych alimentów? Czy alimenty to tylko świadczenia pieniężne? – na te i inne pytania w rozmowie z odpowiadamy wspólnie z Tomaszem Szambelanem z kancelarii prawnej Michałowski Stefański Adwokaci. Kto od kogo może uzyskać alimenty? Czy alimenty przysługują tylko dzieciom i płacone są przez rodziców? Pierwszym skojarzeniem dotyczącym obowiązku alimentacyjnego jest klasyczny schemat dotyczący relacji dzieci z rodzicami. Jednakże krąg osób uprawnionych do świadczeń alimentacyjnych jest szerszy. Obowiązek alimentacyjny obejmuje wyżej wspomnianych rodziców, ale również krewnych, małżonków, przysposabiających jak i powinowatych. Tym samym możemy mówić o uprawnieniu do świadczeń alimentacyjnych: pomiędzy małżonkami, względem rozwiedzionego małżonka, między krewnymi: a) krewni w linii prostej – dzieci, rodzice, wnuki i dziadkowie orazb) krewni w linii bocznej – rodzeństwo, między przysposobionym a przysposabiającym, alimenty między ojczymem a pasierbem, ojca pozamałżeńskiego (biologicznego) dziecka na rzecz matki i odpowiednio na rzecz tego dziecka. Czy alimenty to tylko świadczenia pieniężne? Alimenty to nie tylko świadczenia pieniężne, lecz również świadczenia niepieniężne. Świadczenie będące przedmiotem obowiązku alimentacyjnego polega na zapewnieniu uprawnionemu bieżących środków utrzymania, a także wychowania. Świadczenia niepieniężne mają szeroko pojęty wymiar duchowy, psychologiczny – polegają na osobistych staraniach np. rodziców o wychowanie dziecka. Czytaj dalej: W jaki sposób otrzymać alimenty na własne dzieci? Należy wskazać na dwie drogi uzyskania alimentów. Pierwszym z nich jest sytuacja, w której wniosek o przyznanie alimentów na dzieci może być elementem pozwu o rozwód. Druga sytuacja może wystąpić, gdy jeden z rodziców dziecka zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych nie spełnia ich dobrowolnie, a do porozumienia między zobowiązanym a uprawnionym co do alimentów nie doszło w drodze ugody, wówczas to uprawniony może wytoczyć powództwo o alimenty. Pozew należy wnieść do sądu rejonowego, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania, albo do sądu rejonowego według miejsca zamieszkania osoby uprawnionej. Wybór sądu należy do powoda, którym jest uprawniony do alimentów. Powód może dochodzić alimentów przed sądem polskim również w sytuacji, kiedy zobowiązany mieszka za granicą. Czy roszczenie o alimenty może się przedawnić? Należy podkreślić, że roszczenia o świadczenia alimentacyjne przedawniają się z upływem trzech lat. Oznacza to, że można dochodzić alimentów bieżących, a także zaległych za okres ostatnich trzech lat. Osoba dochodząca roszczeń alimentacyjnych jest zwolniona od kosztów sądowych. Ponadto, jeżeli osoba taka nie ma możliwości finansowych, by pokryć koszty profesjonalnego pełnomocnika, może zgłosić wniosek o ustanowienie dla niej pełnomocnika z urzędu. W jakiej wysokości alimenty są ustalane? Wysokość świadczenia alimentacyjnego uzależniona jest od dwóch czynników: usprawiedliwionych potrzeb dziecka i zarobkowych oraz majątkowych możliwości rodzica. Z uwagi na fakt, że przepisy prawa nie dookreślają pojęcia usprawiedliwionych potrzeb dziecka, przy ich ustalaniu należy kierować się stanem zdrowia dziecka, potrzebami związanymi z edukacją, bieżącymi potrzebami żywieniowymi oraz ubraniowymi, jak i zainteresowaniami oraz sposobem spędzania wolnego czasu. Należy pamiętać, że usprawiedliwione potrzeby są związane z możliwościami zarobkowymi i majątkowy rodzica. Przez powyższe należy rozumieć stan majątkowy, uzyskiwane wynagrodzenie jak i możliwości podjęcia dodatkowej pracy, czy też dochody z innych źródeł. Dzieci dorastają, kończą 18 lat. Czy i kiedy obowiązek alimentacyjny wygasa samoistnie? Obowiązek alimentacyjny nie wygasa automatycznie z uzyskaniem przez dziecko pełnoletności. Zależy natomiast od konkretnych okoliczności, takich jak: wiek dziecka, zainteresowania, uzdolnienia, stan zdrowia, chęć dalszego kształcenia itp. W sytuacji, gdy dziecko pomimo osiągnięcia pełnoletności wyraża chęć dalszej edukacji np. rozpoczyna studia, lecz nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się, wówczas obowiązek alimentacyjny trwa nadal. Ponadto, obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka istnieje, gdy dziecko zakończyło edukację, a nie ma środków utrzymania. Wówczas, na gruncie prawa rodzinnego roszczenie alimentacyjne pełnoletniego dziecka jest uzasadnione tylko w niedostatku. W przypadku dziecka pełnoletniego, rodzice mogą uchylić się od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem pełnoletniego dziecka, jeżeli żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Pamiętajmy, że w przypadku dziecka niepełnosprawnego, które nie jest w stanie się utrzymać, można żądać alimentów przez czas nieograniczony. Czy można wnioskować o podwyższenie alimentów? Na przykład, gdy dotychczasowe alimenty już nie wystarczają, bo dziecko rozpoczyna studia w innym mieście. Zgodnie z treścią art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, orzeczenie o alimentach nie ma charakteru stałego i ostatecznego. Tym samym można wnioskować o jego zmianę w razie pojawienia się nowych okoliczności. Podwyższenia wysokości alimentów można żądać, jeżeli: zwiększyły się potrzeby uprawnionego (np. dorastanie dziecka, choroba, wyższe koszty edukacji) albo zwiększyły się możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego (np. lepiej płatna praca, dodatkowe źródła dochodu). Czytaj dalej: Alimenty na rzecz byłego współmałżonka Alimenty płacą nie tylko rodzice na rzecz dzieci. Są również możliwe alimenty po rozwodzie na rzecz byłego współmałżonka. Zgodnie z art. 60 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego, może żądać od drugiego małżonka środków alimentacyjnych wówczas, gdy znajduje się w niedostatku. Tym samym alimentów mogą żądać: małżonek winny od małżonka również winnego jak i małżonek niewinny od małżonka niewinnego. W wyroku rozwodowym, na żądanie jednego z małżonków, sąd może zasądzić alimenty od współmałżonka. Były małżonek może również żądać alimentów nie tylko w trakcie trwania sprawy rozwodowej, lecz również po orzeczeniu rozwodu, w odrębnym postępowaniu. W sytuacji, gdy tylko jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego, wówczas tylko małżonek niewinny może żądać alimentów od małżonka winnego. Wówczas nie wymaga się, aby małżonek niewinny znajdował się w niedostatku. W powyższym przypadku, alimenty mają zaspokoić usprawiedliwione potrzeby małżonka niewinnego. Wystarczy, aby rozwód pociągnął za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego. Sąd, orzekając o zasądzeniu alimentów, porównuje sytuację materialną małżonka niewinnego z jego sytuacją sprzed orzeczenia rozwodu. Jak długo płaci się alimenty po rozwodzie na rzecz eksmałżonka? Zobowiązanie do wypłaty alimentów na rzecz byłego małżonka wygasa wraz z zawarciem nowego małżeństwa przez osobę, która jest do nich uprawniona. W sytuacji, gdy alimenty płaci małżonek, który nie został uznany winnym rozkładu pożycia, wówczas to obowiązek ten wygasa z upływem 5 lat od orzeczenia rozwodu, chyba że sąd z uwagi na wyjątkowe okoliczności przedłuży ten termin. Bywa również tak, że to dzieci płacą alimenty rodzicom Zgodnie z art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Oznacza to, że rodzice mogą domagać się alimentów od pełnoletnich dzieci. Jak wynika z przepisów, najpierw o alimenty rodzice powinni się zgłosić do swoich małżonków, a potem do swoich dzieci. Jedyną przesłanką do powstania obowiązku jest stan niedostatku rodziców. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego „niedostatek występuje wtedy, gdy uprawniony nie może w pełni własnymi siłami, z własnych środków, zaspokoić swych usprawiedliwionych potrzeb”. Sąd, badając, czy rodzice znajdują się w niedostatku, musi stwierdzić, że uzasadnione potrzeby rodziców muszą być zaspokojone przez alimenty. Aby powyższy obowiązek alimentacyjny mógł być spełniony, wymagany jest odpowiedni status majątkowy osoby obowiązanej do świadczeń alimentacyjnych, na który składają się: wynagrodzenie z pracy zarobkowej, premie, renta, emerytura oraz wszelkie inne dochody (akcje, wynajem mieszkania etc.). Czy dzieci mogą uniknąć płacenia alimentów? Tak, zgodnie z art. 1441 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dzieci mogą uchylić się od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem uprawnionego, jeżeli żądanie alimentów wystosowane przez rodziców jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. W przypadku poprawy sytuacji materialnej rodziców lub też pogorszenia możliwości zarobkowych dzieci można żądać zmiany umowy lub też orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego dzieci. Czytaj dalej: Co zrobić, gdy zobowiązany nie płaci zasądzonych alimentów? W przypadku, gdy osoba uprawniona do alimentów nie może uzyskać świadczenia od zobowiązanego, wówczas może starać się o egzekucję świadczeń. Tytułowi egzekucyjnemu, jakim jest wyrok zasądzający alimenty, sąd nadaje klauzulę wykonalności z urzędu tj. bez potrzeby wniosku uprawnionego. Egzekucja alimentów może być również wszczęta z urzędu na żądanie sądu I instancji, który rozpoznawał sprawę. Wierzyciel, składając do komornika wniosek o wszczęcie egzekucji, w przypadku alimentów nie musi wskazywać sposobu egzekucji i majątku dłużnika. W takim przypadku egzekucja może być prowadzona przy wykorzystaniu wszystkich dopuszczalnych sposobów, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości. To komornik przeprowadza dochodzenie w celu ustalenia zarobków i stanu majątkowego dłużnika zobowiązanego do świadczenia alimentacyjnego. Kto może uzyskać świadczenie z Funduszu Alimentacyjnego? Jeżeli uprawniony nie uzyskał świadczenia w drodze egzekucji, wówczas może skorzystać z wypłaty świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego. Do wypłaty alimentów ma prawo osoba uprawniona do alimentów od rodzica na podstawie tytułu wykonawczego pochodzącego lub zatwierdzonego przez sąd, jeżeli egzekucja okazała się bezskuteczna. Świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego przysługują osobie uprawnionej do ukończenia przez nią 18 roku życia, a gdy uczy się w szkole lub szkole wyższej – do ukończenia przez nią 25 roku życia. Świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego przysługują, jeżeli dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty 725 zł. W przypadku posiadania orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, świadczenia te przysługują bezterminowo. Gdy alimenty ściąga komornik Świadczenia alimentacyjne mają uprzywilejowaną pozycję w przypadku zbiegu egzekucji alimentów i innych należności. Korzystają one z pierwszeństwa zaspokojenia przed innymi należnościami, a w przypadku zaspokojenia z kwoty egzekucji ustępują jedynie kosztom egzekucji. Alimenty w spadku Dziedziczenie długu alimentacyjnego? Czy jest takie pojęcie? Obowiązek alimentacyjny jako taki wygaśnie z chwilą śmierci osoby zobowiązanej do płacenia alimentów. Ma on bowiem charakter czysto osobisty, jako oparty na bardzo bliskiej więzi pomiędzy alimentującym a alimentowanym, np. na więzi pokrewieństwa. Osoba uprawniona do alimentów może wówczas wystąpić do sądu z żądaniem dostarczenia jej środków utrzymania przez osobę zobowiązaną do tego w dalszej kolejności, jeżeli ma oczywiście taką możliwość. Z odmienną sytuacją mamy miejsce w stosunku do alimentów, które stały się wymagalne za życia zobowiązanego, a nie zostały zapłacone osobie uprawnionej. Alimenty, które są wymagalne, stanowiące roszczenia majątkowe, wejdą w skład spadku i będą obciążać spadkobierców zobowiązanego do ich świadczenia. Należy również wskazać, że na podstawie art. 28 ust. 3 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, w przypadku śmierci osoby obowiązanej do świadczenia alimentacyjnego wygasają należności wobec funduszu alimentacyjnego (obecnego, jak i dawnego ZUS) oraz wobec organu wypłacającego zaliczki alimentacyjne. Rozmawiała Katarzyna Sudaj Tomasz Szambelan, prawnik zajmujący się prawem rodzinnym z kancelarii Michałowski Stefański Adwokaci Źródło: 2. Czy ten mezczyzna musi informowac komornika o swoim miejscu pobytu? Komornik powiedzial mu, ze jesli nie bedzie go informowal o miejscu pobytu to bedzie kara w wysokosci 500 zl. Czy komornik tu mowil zgodnie z prawem? 3. Jakie obowiazki ma ten mezczyna wobec komornika? tzn. czy musi go wpuszczac do mieszkania w ktorym przebywa (nie ma Polskie prawo - w myśl obowiązujących przepisów - przewiduje „obowiązek alimentacyjny” wobec najbliższych osób. Jest to orzeczony przez sąd obowiązek, który ma na celu dostarczanie środków utrzymania i wychowania małoletnim dzieciom. Bowiem zdecydowaną większość świadczeń, stanowią alimenty płacone są na dziecko / dzieci. Jednakże wyróżniamy również alimenty na żonę czy na męża. Jak wiadomo, w przypadku pełnej rodziny, oboje rodziców wychowujących dziecko, ponosi koszty związane z jego utrzymaniem i wychowywaniem. Jednakże, w sytuacji gdy mamy do czynienia z rozwodem, bądź separacją, sprawy się nieco komplikują. Nasuwają się wtedy pytania takie jak: kto powinien płacić alimenty? Jaka jest wysokość alimentów? Od czego zależy wysokość alimentów na dzieci? Wobec powyższego przygotowaliśmy dla Państwa krótki poradnik, który pomoże Państwu przygotować się do tej niełatwej decyzji. Czym są alimenty? Alimenty - są to regularne, obowiązkowe świadczenia (najczęściej na rzecz członków rodziny), które polegają na dostarczaniu środków utrzymania, ale również w miarę potrzeby, na dostarczaniu środków wychowania. Kto jest obowiązany do płacenia alimentów? Do świadczeń alimentacyjnych obowiązani są krewni w linii prostej (rodzice, dziadkowie) oraz rodzeństwo. Dalsi krewni (z dalszego rzędu pokrewieństwa) również mogą być obowiązani, jednakże w pierwszej kolejności zobowiązani są do alimentacji ci bliżsi krewni. Ponadto artykuł 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że na rodzicach ciąży obowiązek alimentacyjny wobec dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Oznacza to, że dziecko, które nie ma możliwości, aby samemu się utrzymać, ma prawo uzyskać alimenty od rodziców. Potrzeby dziecka na które łożone są alimenty mogą być różne i sąd indywidualnie podchodzi do każdej sprawy. Od czego zależy wysokość alimentów? Wysokość alimentów zależy przede wszystkim od dwóch rzeczy: usprawiedliwionych potrzeb dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji. Co oznacza, że dziecko nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie? Oznacza to, że: dziecko nie posiada majątku, z którego dochody wystarczałyby na pokrycie kosztów jego utrzymania, nie pracuje, gdyż np. wciąż się uczy bądź jest chore, co nie pozwala mu podjęcie pracy. Ponadto należy wskazać, że wysokość alimentów w Polsce zależy również od wieku i stanu zdrowia dziecka bądź dzieci. Inaczej sąd będzie podchodził do ustalenia wysokości alimentów na kilkuletnie dziecko, a inaczej ustali wysokość alimentów na dziecko w wieku szkolnym czy nawet studiujące. Wszystko zależy od danej, konkretnej sprawy. Dla porównania w Niemczech obowiązują tzw. tabele düsseldorfskie, które są oparte na kryterium dochodu netto osoby zobowiązanej do uiszczania alimentów oraz uzależnione są od wieku dziecka. (o alimentach w Niemczech czytaj TUTAJ) Jak obliczyć wysokość alimentów na dziecko? Przy podjęciu decyzji o alimentacji – nieważne, czy żyliśmy w konkubinacie, czy złożyliśmy pozew o rozwód czy separację – nie raz zastanawiamy się jak ustala się wysokość alimentów? Przede wszystkim trzeba się zastanowić, jakie potrzeby ma dziecko. Jak wspomniano powyżej, wszystko zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka, jego wieku dziecka i stanu zdrowia. Każdą sprawę sąd bada oddzielnie i orzeka na podstawie dowodów jakie przedłożymy. Do najistotniejszych potrzeb dziecka zaliczamy: wyżywienie, koszty związane z mieszkaniem, leczenie, odzież, obuwie, środki higieny osobistej, koszty wychowania i kształcenia, wydatki na rozrywkę i wypoczynek. Następnie sumujemy miesięczne wydatki, które są wypunktowane powyżej i dzielimy je na pół (ponieważ do utrzymania dziecka są zobowiązaniu oboje rodziców). Otrzymaną sumę mnożymy razy 12 (gdyż tyle jest miesięcy w roku) i wynik tej sumy stanowi naszą wysokość alimentów, o które będziemy ubiegać się przed sądem (tzw. wartość przedmiotu sporu). Przyznanie i wysokość alimentów nie tylko uzależnione jest od usprawiedliwionych potrzeb dziecka, ale i od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do płacenia alimentów. Zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego to nie tylko jego faktyczne zarobki, bierze się również pod uwagę, ile mógłby zarabiać zobowiązany gdyby w aktualnej sytuacji rynkowej w pełni wykorzystywał swoje możliwości (oczywiście uwzględniając jego wykształcenie, doświadczenie zawodowe, stan zdrowia oraz wiek). Ponadto sąd weźmie pod uwagę majątek zobowiązanego, np. nieruchomość, którą mógłby wynajmować czy sprzedać, akcje, obligacje czy też odsetki od lokaty bankowej. Dodatkowo, przez faktyczne zarobki należy również rozumieć wszelkie dodatki typu: premie, renty, emerytury, odszkodowania. Trzeba zaznaczyć, że sąd przy ustalaniu alimentów bierze pod uwagę również wydatki samego zobowiązanego. Wobec powyższego trzeba udokumentować wszystkie wydatki, włączając zobowiązania (np. raty kredytów). Co więcej, założenie nowej rodziny bądź obowiązek płacenia alimentów na inne dziecko, również ma istotne znaczenie w naszym procesie. Jak ustalić wysokość alimentów na 2 dzieci? Należy mieć na względzie fakt, iż sąd indywidualnie podchodzi do każdego dziecka. Jest to uwarunkowane tym, że potrzeby dziecka w zależności od jego wieku i stanu zdrowia kształtują się inaczej. Wobec powyższego, sąd orzeka osobną wysokość alimentów na np. 3-letnie dziecko, a osobną wysokość na np. 17-letnie dziecko. Oczywiście, kwoty te mogą być zasądzone w jednym wyroku. Nie trzeba wnosić osobnego pozwu o alimenty na każde dziecko. Czy istnieje minimalna lub maksymalna wysokość alimentów? W polskim prawie nie istnieje minimalna lub maksymalna wysokość alimentów. Nie ma ścisłego wzoru określającego wysokość alimentów od potrzeb czy wieku dziecka. Jak wspomniano powyżej, wysokość alimentów jest ustalana indywidualnie dla każdego dziecka i jest uzależniona od jego usprawiedliwionych potrzeb oraz sytuacji finansowej zobowiązanego. Jakie dowody dołączyć do pozwu? Czasem zdarza się, iż chcemy dołączyć dokumenty potwierdzające wydatki związane z np. wyżywieniem - faktury ze sklepu spożywczego. Generalnie dowody te są niepotrzebne, ponieważ sędziowie bardzo dobrze wiedzą jaki jest średni koszt utrzymania dziecka w danym wieku. Najlepiej jest udowodnić tylko te wydatki, które są ważne i niecodzienne. Np. specjalistyczne leczenie czy nietypowe hobby. Dlatego też warto dołączyć faktury za wizyty lekarskie, potwierdzenie uczęszczania dziecka na nietypowe zajęcia itp. Kiedy rodzice są zwolnieni z obowiązku alimentacyjnego? Rodzice są zwolnieni od obowiązku alimentacyjnego w przypadkach gdy: dochody z majątku dziecka wystarczają, aby pokryć jego koszty utrzymania i wychowania, dziecko ma możliwość zaspokojenia swoich uzasadnionych potrzeby z innych źródeł, z zwłaszcza: z pobieranej renty rodzinnej, z dochodów otrzymywanych z majątku rodzeństwa, z którymi dziecko razem się wychowuje, z przyznanego stypendium, z uzyskiwanych zarobków, w takiej wysokości, aby pokryć koszty utrzymania rodziny, jeżeli mieszka u rodziców. Jak podwyższyć lub obniżyć alimenty? Z biegiem czasu kiedy dziecko dorasta, razem z nim wzrastają jego potrzeby. Wówczas rodzic otrzymujący w imieniu małoletniego alimenty, najczęściej domaga się podwyższenia ich. Powstaje zatem pytanie, jak to zrobić? Odwołać się od wyroku czy wnieść do sądu inne pismo? Jak stanowi art. 138 „W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.” Wobec czego w przypadku gdy usprawiedliwione potrzeby dziecka wzrosły, np. potrzeba uczęszczania na korepetycje, pogłębianie dodatkowych zainteresowań - możemy wnieść do sądu pozew o podwyższenie alimentów. Ponadto może zdarzyć się odwrotna sytuacja, kiedy to zobowiązany do płacenia alimentów stwierdzi, iż wysokość świadczenia na dziecko nie jest już adekwatna do obecnej sytuacji lub w związku ze zmianą pracy jego dochód jest niższy, bądź oprócz łożenia alimentów, zobowiązany dodatkowo bardzo wspomaga małoletniego finansowo – ma prawo wnieść pozew o obniżenie alimentów. Powyższe sytuacje są tylko przykładowe. Dlatego też kontakt z profesjonalnym pełnomocnikiem pozwoli nam rozwiać wątpliwości czy nasza sytuacja pozwoli na osiągnięcie zamierzonego celu, jakim jest podwyższenie, obniżenie alimentów lub ich uchylenie. Do każdej sprawy należy podejść indywidualnie, aby móc rzetelnie ocenić sytuację, by w konsekwencji osiągnąć zamierzony cel. Jak wyglądają alimenty na byłego małżonka? Małżonkowie decydujący się na rozwód muszą być świadomi, że jest to ostateczne zakończenie ich małżeństwa. Należy mieć na względzie, że obowiązek alimentacyjny rozwodników, to inaczej rzecz ujmując - kontynuacja powstałego przez zawarcie małżeństwa, obowiązku wzajemnej pomocy małżonków w kwestii utrzymania. Orzeczenie rozwodu może zapaść z winy jednego małżonka, obojga małżonków, bez orzeczenia o winie lub za porozumieniem stron. Wobec tego, kiedy rozwiedziony małżonek po rozwodzie popadnie w niedostatek, przysługuje mu prawo wystąpienia z pozwem o alimenty. Jest jednak warunek aby otrzymywać alimenty od byłego małżonka – małżonek, który ubiega się o alimenty nie może zostać uznanym za wyłącznie winnego rozpadu pożycia. Oznacza to, że wyrok rozwodowy musi zapaść: bez orzekania o winie albo z winy drugiego małżonka albo z przypisaniem winy obojgu małżonkom. Wobec powyższego warto poradzić się profesjonalnego pełnomocnika, który nie tylko doradzi jak najlepiej pokierować naszą sprawę, aby zaoszczędzić nieprzychylnych dla nas sytuacji stresowych, ale przede wszystkim będzie nas reprezentował przed sądem działając wyłącznie na naszą korzyść. Jaka jest wysokość świadczenia z Funduszu alimentacyjnego? Jeżeli egzekucja alimentów okazała się bezskuteczna, wówczas osoba uprawniona do pobierania alimentów, może ubiegać się o świadczenie z Funduszu Alimentacyjnego, oczywiście na podstawie tytułu wykonawczego pochodzącego lub zatwierdzonego przez Sąd. Uprawniony do otrzymywania alimentów ma prawo ubiegać się o wypłaty pieniężne do ukończenia 18 roku życia -chyba, że wciąż uczy się w szkole lub szkole wyższej – to wtedy górny limit do wypłacania alimentów z Funduszu wynosi 25 lat. W sytuacji gdy uprawniony posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności – wówczas alimenty wypłacane są bezterminowo. Maksymalną kwotę, jaką możemy otrzymać z Funduszu to 500 zł. Co więcej kwota ta dotyczy również zasądzonych alimentów w wyroku sądowym opatrzonym klauzulą wykonalności, które miałyby wynosić 700 czy 1000 zł. Z kolei poniżej kwoty 500 zł Fundusz alimentacyjny wypłaca pieniądze w takiej wysokości, w jakiej orzekł sąd wobec uchylającego się od obowiązku alimentacyjnego. Wypłaty alimentów następują w tzw. okresie świadczeniowym w ratach miesięcznych, który trwa 12 miesięcy. Alimenty, a program 500 Plus? We wrześniu 2016 roku uchwalono, iż przy ustalaniu wysokości alimentów nie bierze się pod uwagę świadczeń z programu 500 Plus. Jednakże aby otrzymać to świadczenie, jest potrzebny prawomocny wyrok zasądzający alimenty z klauzulą natychmiastowej wykonalności. Nasz poradnik zawiera odpowiedzi na wiele pytań. Niemniej jednak kontakt ze specjalistą radcą prawnym w sprawach o alimenty jest wskazany. Ze względu na zawiłe kwestie związane z alimentacją, terminy których należy dotrzymać, formalizm obowiązujący w sądach czy też ze względu na konfrontację ze stroną przeciwną, warto nawiązać współpracę z prawnikiem. Należy bowiem uświadomić sobie, iż mając u swojego boku doświadczonego pełnomocnika, otrzymujemy profesjonalną reprezentację naszych interesów. VK24i.
czy latwo obnizyc alimenty
